Etiologia , objawy miejscowe i ogólne, modalności i zmiany zachowania mają wyraźną korzyść w określeniu wysokości rozcieńczeń leku objawowego.
Klasycznie uważa się, że w przypadku występowania wyłącznie objawów miejscowych należy stosować niskie rozcieńczenia 5 CH.
Jeżeli dołączy się do nich daną etiologię, modalności, objawy ogólne, należy przepisać lek w rozcieńczeniu 9 CH.
Wysokie rozcieńczenia od 15 CH do 30 CH stosowane są wówczas, kiedy wystąpią zmiany zachowania lub jeśli w przypadku zmian miejscowych występuje podobieństwo anatomopatologiczne z obrazem leku.
W codziennym stosowaniu leczenia homeopatycznego używa się tylko niektórych rozcieńczeń: w ten sposób przepisywane są jedynie następujące rozcieńczenia: 5 CH, 9 CH, 15 CH, 30 CH.
W ten sposób w przypadku gorączki zwykle przepisuje się
- w zależności o etiologii, typu gorączki (objawy ogólne) Aconitum napellus lub Belladonna w rozcieńczeniu 9 CH
- w przypadku wystąpienia majaczeń lub w obawie przed wystąpieniem drgawek nalezy zwiększyć rozcieńczenie Belladonna do 15 CH
- w przypadku wystąpienia gwałtownych bólów brzucha o nagłym początku należy podać albo Magnesia phosphorica albo Colocynthis 5 CH
- jeśli modalności (charakterystyczna pozycja, działanie ciepła) oraz pozostałe objawy miejscowe lub ogólne są wyraźne, stosuje się rozcieńczenia 9 CH
W czasie ząbkowania niemowląt pobudzenie, złość, razem z ich modalnościami, zmniejszają się pod wpływem Chamomilla 15 CH.
W przypadku tremy oraz emocji z powodu oczekiwanego wydarzenia należy podać Gelsemium 30 CH
W przypadku wirusowego zapalenia wątroby, ze względu na występowanie podobieństwa anatomopatologicznego należy podać Phosphorus w rozcieńczeniu 15 CH.
Niskie rozcieńczenia nasilają wyciek oraz czynności wydzielnicze, podczas gdy średnie rozcieńczenia hamują np. w przypadku alergicznego nieżytu nosa Allium cepa w rozcieńczeniach średnich 9 CH, hamuje wyciek; Kalium bichromicum podane w rozcieńczeniu 5 CH z powodu zapalenia nosogardzieli może nasilic zmiany; Ferrum phosphoricum lub Antimonium tartaricum podane w 9 CH wpływa na szybkie zmniejszenie powstawania wydzieliny w oskrzelach.
Zasady przepisywania
W przypadku leków o działaniu miejscowym, najczęściej stosowanymi rozcieńczeniami są rozcieńczenia niskie lub średnie.
Lek przepisywany jest w postaci granulek, najczęściej podaje się 5 granulek na raz, które należy rozpuścić pod językiem.
W czasie długotrwałego leczenia lek przepisywany jest od jednego do dwóch razy dziennie.
W przebiegu chorób ostrych przyjmowanie leku powinno być
- powtarzane kilkakrotnie w ciągu dnia ze względu na jego krótkie działanie
- należy zwiększać odstępy pomiędzy kolejnymi przyjęciami, wraz z uzyskiwaną poprawą
- należy odstawić lek po wyzdrowieniu
Jeżeli na jednej recepcie zostało przepisanych kilka leków w żadnym razie nie wolno podawać ich razem lecz na przemian. Mieszanie ze sobą leków jest niekiedy praktykowane przez laboratoria homeopatyczne do przygotowania preparatów magistralnych. W tych przypadkach stosowane są niskie rozcieńczenia 3 i 4 CH, nie ma żadnych przeciwskazań do ich łączenia.
Drogą przyjęcia leku jest droga podjęzykowa. Lek powinien jak najdłużej pozostać w jamie ustnej (na języku, pod językiem, między błoną śluzową dziąsła i policzka - nie ma to większego znaczenia). Bez żadnych obaw granulki można podawać niemowlętom (w razie potrzeby lepiej jest podać granulki na małej łyżeczce, aniżeli w koreczku lub miarce). Można również rozpuścić granulki lub dawkę mikrogranulek w łyżeczce wody lub w pół szklanki wody.
W przypadku, w którym lek należy przyjmować kilka razy w ciągu dnia, praktycznym sposobem na jego podanie jest rozpuszczenie około dwudziestu granulek w stu mililitrach wody i następnie podawanie dziecku kilku łyków co godzinę lub co dwie godziny.
Jeżeli należy podawać dwa leki na przemian, wówczas należy przygotować dwie butelki ze smoczkiem i podawać je na przemian w ciągu dnia.
Ze względu na fakt, że lek podawany jest podjęzykowo, kolejnym warunkiem do przyjęcia leku jest oczyszczenie jamy ustnej z pozostałości pokarmów, resztek pasty do zębów lub innych substancji. Należy zatem przyjmować na kwadrans lub pół godziny przed lun po przyjęciu posiłku.
Należy podkreślić możliwość łączenia leczenia homeopatycznego z leczeniem klasycznym. Punkt uchwytu obu leków nie jest ten sam. Należy podkreślić, że dobrze prowadzone leczenie homeopatyczne wspomaga skuteczność leczenia alopatycznego, koniecznego dla zapewnienia pełnego zdrowia dziecka.
